Kryształy, od dawna uważane za symbole precyzji i porządku, są również wadliwe. Na poziomie atomowym struktury krystaliczne zawierają mikroskopijne defekty spowodowane procesami wzrostu, promieniowaniem i zmianami temperatury.
Idealne kształty, takie jak linie proste czy okręgi, istnieją tylko jako koncepcje matematyczne. W rzeczywistości wszystko, co widzimy, ma odchylenia wynikające z ograniczeń procesów fizycznych i właściwości materiałów. Nawet obiekty stworzone przez człowieka, czy to budynki, czy precyzyjne instrumenty, zawierają drobne niedoskonałości, które sprawiają, że daleko im do absolutnej perfekcji.
Badania te podkreślają, że dążenie do ideału jest częścią ludzkiej natury, ale zawsze będzie nieosiągalne w realnym świecie. Idealne formy pozostają abstrakcjami, które nas inspirują, ale w naturze dominuje dynamiczne, złożone, a czasem chaotyczne piękno.